KONU
Susanna Tamaro’nun “Yüreğinin Götürdüğü Yere Git” romanı, sanki bir büyükannenin dizinin dibine oturmuşsun da sana hayatın gölgelerini, ışıklarını ve geçip giden zamanın izlerini fısıldıyormuş gibi bir anlatı sunuyor. İtalyan edebiyatının en çok okunan çağdaş yazarlarından biri olan Tamaro, sade, samimi ve incelikli yazım diliyle tanınıyor. Onun cümlelerinde abartı yoktur; kelimeler çarpıcı bir sadelikle gelir ve insanın kalbine doğrudan dokunur. Bu eserinde de aynı yalın ama derin anlatımıyla okuru adım adım içsel bir yolculuğa çıkarıyor.
Roman, hayatının son dönemlerini yaşayan bir büyükanne olan Olga’nın torununa yazdığı uzun bir mektup şeklinde ilerliyor. Bu mektubun içinde aile bağlarının kırılganlığı, anlaşılmayan gençlik isyanları, kuşaklar arasındaki sessiz duvarlar ve insanın kendisiyle yüzleşme cesareti yer alıyor. Hikâye büyük olaylara değil, küçük anıların biriktirdiği büyük duygulara yaslanıyor. Tamaro’nun sakin ama vurucu dili, okuru kendi geçmişine ve kendi iç sesine kulak vermeye davet ediyor.
Kitabın başarısı sadece okur nezdinde kalmadı; “Yüreğinin Götürdüğü Yere Git” uluslararası alanda büyük yankı uyandırdı ve birçok ülkede ödüllere layık görüldü. En dikkat çekici noktalardan biri de Tamaro’nun bu eserle Nobel Edebiyat Ödülü için aday gösterilmiş olmasıdır. Bu da kitabın yalnızca duygusal bir roman değil, aynı zamanda edebi değeri yüksek bir eser olduğunun altını çiziyor.
Okuyucuya bıraktığı his ise çoğu zaman bir iç sessizlik, bir durup düşünme hâli oluyor. Kitap bittiğinde insan kendine şu soruları sorarken buluyor: “Yüreğimin götürdüğü yere gerçekten gittim mi?”, “Hangi duyguları içimde saklayarak büyüttüm?”, “Kime söylemediklerim kaldı?” Tamaro’nun anlatımı, kalbin sakladığı her şeyin aslında en büyük yük olduğunu hatırlatıyor.
Kısacası “Yüreğinin Götürdüğü Yere Git”, güçlü bir duygusal derinliği olan, yalın diliyle akıp giden ama bitince uzun süre zihinde yaşayan bir roman. Hem edebi tadı hem yaşamın özüne dair söyledikleriyle, modern okurun mutlaka dönüp bakması gereken eserlerden biri.